نرم افزار ها و ابزار های مختلفی برای رفع بد سکتور وجود دارن که بیشترشون عملا کاری انجام نمیدن و اگر هم ظاهرا نشون بدن که بد سکتور ها رفع شدن بیشتر بد سکتور ها بعد از مدتی دوباره برمیگردن به همین دلیل بهترین روش برای خلاصی از دست بد سکتور ها اینه که از اون ها برای نگهداری اطلاعات استفاده نشه یعنی بخش هایی از حافظه که بد سکتور داره رو جدا کنیم و ازشون استفاده نکنیم، این مطمئن ترین روش برطرف کردن بد سکتوره که در بین تعمیر کار ها بسیار رایجه. فرایند بد سکتور گیری در این روش به دو بخش اصلی تقسیم میشه: مشخص کردن نواحی دارای بد سکتور، جدا کردن بد سکتور ها از پارتیشن های هارد دیسک

# مشخص کردن نواحی دارای بد سکتور: ابتدا با استفاده از نرم افزار HDD Regenerator (دانلود نرم افزار HDD Regenerator) {این نسخه قدیمی برنامه HDD Regenerator هست که سال 2013 منتشر شده که چون آزمایش های خودشو پس داده و براحتی روی ویندوز ها 8 و 10 هم نصب میشه مورد استفاده قرار میگیره، شما می تونید از نسخه های جدید تر هم استفاده کنید} بخش هایی از هارد که بد سکتور داره رو تشخیص میدیم.
ابتدا برنامه رو نصب و اجرا می کنیم و از صفحه اصلی برنامه گزینه Click here to reapair physical bad sectors on damaged drive surface directly که در تصویر زیر هم مشخص شده رو انتخاب می کنیم

برای مثال برنامه شروع کرده و تا 20 گیگ اول بد سکتوری مشخص نکرده اما بعد از اون چند بد سکتور پیدا میشه پس حالا متوجه میشیم که در 20 گیگ اول هارد دیسک بد سکتوری نیست و از گیگ بیستم بد سکتور ها شروع میشن مثل تصویر زیر که در اون فلش های شماره 1 و 3 نشون میدن که بد سکتور شناسایی شده و فلش شماره 2 نشون میده که اون بخش از هارد در حال بررسی هست که در تصویر زیر 20480 مگابایت رو نشون میده که یعنی در گیگ 20 هستیم ( با تقسیم عدد با واحد مگابایت بر 1024 اون رو به گیگابایت تبدیل کردیم)، نکته مهم اینکه نرم افزار با شناسایی بد سکتور ها صبر نمیکنه و سریع به کارش ادامه میده پس شما باید سریع بعد از تشخیص اولین بد سکتور روی یه تیکه کاغذ بنویسید گیگ بیستم بد سکتور داره، چون بد سکتور ها معمولا در یک ناحیه خاص پخش میشن پس بهتره از بخشی که بد سکتور ها شروع میشن تا 5 گیگ بعد اون رو به عنوان ناحیه دارای بد سکتور جدا کنیم یعنی اینکه روی یه تیکه کاغذ بنویسیم که از گیگ 20 تا 25 بد سکتور داره، منتظر میمونیم تا نواحی بعد از اون 5 گیگابایتی که مشخص کردیم رو هم چک کنه اگر دوباره به بد سکتور برخوردیم مثل قبل اون ناحیه رو هم جدا می کنیم مثلا نرم افزار بعد از چک کردن 150 گیگ از هارد دوباره به بد سکتور برخورد میکنه بنابراین مثل قبل ما روی کاغذ می نویسم که از 150 تا 155 بد سکتور داره و به همین شکل پیش میریم.

این کار یکم زمانبره و باید چند ساعتی هم به مانیتور خیره بشید اما مطمئن باشید که جواب می گیرید. فقط نکته مهم اینجاست که باید توجه کنید که بعد از اینکه بد سکتور مشخص شد و شما هم تا 5 گیگابایت بعد از اون رو مشخص کردید نشون دهنده ی این نیست که شما تمام محدوده اون بد سکتور ها رو مشخص کردید چون ممکنه در محدوده ی 6 یا حتی 10 گیگابایتی هم بد سکتور موجود باشه به عبارت دیگه این محدوده ی 5 گیگابایتی یک محدوده ی تقریبیه که بر اثر تجربه بدست اومده پس خوب حواستون رو جمع کنید تا محدوده ی دقیق بد سکتور ها رو دقیق مشه کنید.

# جدا کردن بد سکتور ها از پارتیشن های هارد دیسک: با طی کردن مرحله قبلی ما تمامی بخش هایی که به داشتن بد سکتور مشکوک هستن رو مشخص کردیم و اون ها رو روی یک تیکه کاغذ داریم برای مثال از گیگ 80 تا 85، از گیگ 550 تا 600 بد سکتور داره و بقیه بخش های هارد سالمه و میشه ازشون استفاده کرد حالا با دونستن این اطلاعات و با استفاده از نرم افزار های مدیریت پارتیشن مثل Easeus Partition هارد رو پارتیشن بندی می کنیم و البته تو پارتیشن بندی کردن از بخش هایی که مشخص کردیم استفاده نمی کنیم برای مثال می دونیم که از گیگ 80 تا 85 بد سکتور داریم پس درایور اول رو فقط 80 گیگابایت جدا می کنیم حالا برای درایور های بعدی چون می دونیم که مثلا تا گیگ 550 بد سکتور وجود نداره تا گیگ 550 هرجور که دوست داشتیم پارتیشن بندی می کنیم اما زمانیکه به گیگ 550 رسیدیم دیگه از 550 تا 600 گیگابایت استفاده نمی کنیم. به این شکل کل هارد رو پارتیشن بندی می کنیم. بعد از پارتیشن بندی می تونید براحتی از هارد استفاده کنید بدون اینکه نگران باشید که بد سکتور ها براتون مشکل ساز باشن چون عملا بعد سکتور ها رو از پارتیشن هاتون حذف کردید و هیچ اطلاعاتی روی اون بخش ها ذخیره نمیشه. نکته مهم اینجاست که هر وقت خواستید هارد رو دوباره پارتیشن بندی کنید باید حتما به همین شکل پارتیشن بندی کنید پس بهتره کاغذی رو که بخش های بد سکتور دار رو توش مشخص کردید همیشه نگهدارید.